zondag 5 april 2009

AWC Da 1 - Union Da 3

Er is de dagen voorafgaand aan de wedstrijd aardig wat heen en weer gemaild, om met zn 11en het veld op te kunnen. Tot gisteren waren we nog maar met zn 10en, maar gelukkig kon er op de valreep toch nog iemand meedoen zodat we met zn elven naar Wijchen konden.
Tijdens de wedstrijdbespreking in de kleedkamer, gingen we er niet echt van uit dat we een kans zouden maken. De vorige keer hebben we met 8-1 verloren, toen hadden we in ieder geval een ruime selectie aan speelsters en daarbij komt nog dat AWC op 1 staat en wij laatste.
De wedstrijd begon met een aftrap voor ons. We verloren direct na de aftrap de bal en AWC stormde richting ons doel en scoorde de 1-0. Tja, al na 30 seconden een doelpunt tegen, ik riep daarna "ik had beter in mn bed kunnen blijven liggen". Het was namelijk wel erg vroeg (7.30u) toen ik vanochtend opstond en doordat er zo snel gescoord werd, zag ik het somber in.
Halverwege de 1e helft, brak Juud door en werd neergehaald in het 16 meter gebied. Een penalty voor ons dus. Niemand stond er echt om te springen om de penalty nemen, maar Marleen was de aangewezen persoon (wat wil je als teamoudste, de meeste ervaring) en schoot de bal beheerst in de linkerhoek van het doel.
AWC speelde goed en had flink wat kansen de 1e helft, alleen belandde de bal steeds net niet in het doel. Patries die normaal aanvaller is, stond voor het eerst in het doel en keepte alsof ze nooit iets anders gedaan heeft. Goed gedaan Patries!
Ruststand 1-1!
Tijdens de rust heerste er een enigzins behouden positieve stemming. Wat natuurlijk niet zo gek was, we hadden verwacht dat AWC in de tweede helft de boel zou omgooien en de ballen om onze oren zouden vliegen.
De tweede helft, was AWC wel wat feller, maar ze leken toch enigzins uit het veld geslagen door de ruststand. Na ongeveer een kwartier brak Judy in haar eentje door en ging in haar eentje op de keeper af. Judy bleef rustig en schoot beheerst de bal langs de keeper de hoek in 1-2!
Bij AWC leek de frustratie wat toe te nemen, al hadden ze flink wat kansen. Tussendoor viel Marleen nog even neer met kramp, daarna ik nog omdat ik een bal achter tegen mn hoofd kreeg. Gelukkig was AWC zo vriendelijk om voor ons met de waterzak het veld in te komen, omdat wij hier niemand voor hadden. AWC scoorde nog een keer, maar het doelpunt werd afgekeurd vanwege buitenspel. Later werd er nog een speelster van AWC het veld uitgestuurd voor 5 minuten omdat de frustratie naar de scheids toe bij haar hoog opliep.
Een minuut of 10 voor het einde kregen we een vrije trap mee. Marleen nam de vrije trap en schoot de bal naar mij, alleen schoot ik de bal helaas niet goed en belandde de bal in de voeten van de tegenstander. AWC counterde goed en scoorde daardoor de 2-2. Daarna waren er in ons doelgebied nog een paar penibele situaties, maar wisten we gelukkig de bal uit ons doel te houden.
Eindstand 2-2.
Eindelijk weer eens een punt voor ons en ook verdiend. Van te voren hadden we deze uitslag niet durven dromen, zeker niet tegen de nummer 1. Misschien is het nog niet zo slecht om maar met 11 speelsters te voetballen, we moesten wel doorzetten met zn allen en dat hebben we ook gedaan.
Nog een positief punt, dat moet ik toch echt kwijt, want in het verleden heb ik ook weleens de nodige (negatieve) kritiek geuit naar sommige tegenstanders. Vandaag ben ik erg positief over onze tegenstander, wij hadden geen vlagger en ook niemand die met de waterzak het veld op kon. AWC was zo vriendelijk om voor ons te vlaggen en met de waterzak het veld in te komen. Zo hoort het te zijn in het voetbal! Een dik compliment hiervoor.
Achteraf ben ik blij dat ik toch mn bed uit ben gekomen vanochtend, we hebben lekker gespeeld en de tegenstander heeft laten zien hoe het zou moeten horen in het voetbal.
Mijn dag kan niet meer stuk!