zondag 29 november 2009

Orion Da 2 - Valburg Da 1

Sinds de kampioenswedstrijd in april van seizoen 2006/2007 waarin we tegen Valburg speelden en kampioen werden, is de wedstrijd tegen Valburg altijd (op sportieve wijze) zwaarbevochten.
Wij promoveerden en Valburg promoveerde mee naar de 4e klasse. In de afgelopen 2 seizoenen hebben we 4 keer tegen Valburg gespeeld en alleen maar verloren.

Zou het tij vandaag, eindelijk gaan keren?
We hadden vandaag een knvb scheids, dat was te merken. Voor de wedstrijd nam hij nog even duidelijk zijn regels door. Vooral geen commentaar geven was de belangrijkste boodschap.
Wij hadden de aftrap deze wedstrijd. De wedstrijd ging gelijk op. Na een minuut of 10, was het Patries die vanaf een bijna onmogelijke positie de bal in het doel van Valburg schoot. Een mooi doelpunt bijna vanaf de achterlijn. Sowieso was Patries goed in vorm vandaag en had mooie acties. Na het doelpunt werd de bal wat heen en weer gespeeld tussen ons en Valburg. Er waren wel wat (kleine) kansen, maar tot scoren kwam het niet.
Ruststand 1-0
De tweede helft was eigenlijk een herhaling van de eerste helft. Alleen werd er niet gescoord de tweede helft. Saskia had een aantal mooie reddingen, waardoor ons doel schoon bleef.
Tegen het einde kreeg een speelster van Valburg nog een gele kaart, omdat ze aan de verkeerde kant het veld uitging bij de wissel en daarna niet snel genoeg richting de dug-out liep. Naar mijn idee overdreven die gele kaart en zeker onnodig. Wanneer de scheids vraagt of je wat sneller richting dug-out wil lopen en je doet dit niet, kan je zoiets verwachten.
Ik kreeg even voor het einde nog een déjà vu, de kampioenswedstrijd. Waar wij een paar minuten voor het einde de 1-1 scoorden en kampioen werden. Valburg had het grootste deel van de wedstrijd 1-0 voorgestaan en zou bij winst kampioen worden.
Het ging vandaag niet om het kampioenschap, maar natuurlijk wel om de winst en dat is gelukt.
Ik zal eerlijk zeggen, gelijkspel was ook niet onterecht geweest. Aan de andere kant hadden wij naar mijn idee toch wat meer balbezit en meer de gang naar voren.
1-0! Gewonnen.
Eindelijk weer 3 punten, van de 0 af dus. Het was toch wel weer sneu dat we onze andere drie punten kwijt zijn geraakt omdat SCH uit de competitie is.

zondag 22 november 2009

Orion Da 2 - Roda 28 Da 1

De wedstrijd begon vandaag een kwartier later, zodat we op het kunstgras veld konden spelen. Wel zo prettig, in plaats van een zompig hobbelig grasveld.
Roda was de betere ploeg, toch wisten we ons in de eerste helft goed staande te houden. Roda scoorde na een minuut of 10 de 0-1, maar de rest van de eerste helft wisten we ons doel schoon te houden. We hadden net voor het einde van de eerste helft nog een goede kans op scoren, eigenlijk meerdere kansen want de bal bleef maar in de 16 meter van Roda hangen. Helaas trof de bal niet het doel van Roda. De eerste helft duurde erg lang, er werd dan ook vanaf de zijlijn geroepen naar de scheids. De scheids was van mening dat we 45 minuten hebben gespeeld, de rest gaf aan dat de eerste helft toch bijna een uur heeft geduurt. Wat doe je eraan? De scheids beslist toch immers.
Ruststand 0-1
De tweede helft verliep toch minder lekker. Het leek alsof de vermoeidheid bij ons begon toe te slaan en Roda liep over ons heen. Roda scoorde vrij snel in de 2e helft de 0-2. Later kwam daar ook nog 0-3 en 0-4 bij. Vlak voor het einde kreeg Roda, terecht een penalty mee en ondanks dat Saskia de bal nog kon raken met haar vingertoppen, ging de bal ons doel in 0-5.
Typerend aan deze wedstrijd was het aantal handsballen dat we vandaag hebben gemaakt. Ik voetbal toch al een tijdje, maar zoveel handsballen in een wedstrijd, heb ik nog nooit meegemaakt. Misschien moeten we toch maar eens gaan nadenken om over te stappen naar de handbalcompetitie ;-) Maar ja, dan krijgen we waarschijnlijk weer de neiging om de bal met onze voet te spelen.

Wat kan ik verder nog over deze wedstrijd zeggen? Weinig, behalve dat het natuurlijk niet fijn is om weer te verliezen. Bij sommigen zakt de moed wat in de schoenen en daalt de motivatie. Dat is op zich een logisch gevolg. Toch hoop ik dat iedereen volgende week weer de moed bijeen raapt en zich weer voor 100 procent gaat inzetten. Verliezen is niet fijn, maar het is belangrijk dat we er wel voor de volle 100 procent voor gaan. Anders wordt het verliezen nog vervelender.
Laat ik het van de positieve kant bekijken; iedere wedstrijd is weer een nieuwe kans en die moet je met beide handen grijpen.

18 november SC Millingen Da 1 - Orion Da 2

Deze wedstrijd was ingepland voor zondag 15 november. Alleen waren er een aantal speelsters geveld door het griepvirus, waardoor het ons niet lukte om met zijn elven aan de wedstrijd te beginnen. Gelukkig was Sc Millingen zo coulant om de wedstrijd een paar dagen uit te stellen en lukte het ons toch om met een compleet team te verschijnen.
Ik houd het verslag kort, want de details zijn me, na een paar dagen ontschoten.
De eerste helft scoorde Sc Millingen de eerste 2 doelpunten. Vlak voor het einde van de eerste helft was het Manon die de 2-1 scoorde.
Ruststand 2-1
We speelden de eerste helft chaotisch, ik had de hoop dat de tweede helft verbetering zou brengen. Dat gebeurde niet en we lieten aardig wat steken vallen en SC Millingen maakte daar goed gebruik van. Zij scoorden in de 2e helft dan ook 4 keer. Manon die in de auto op weg naar Millingen tegen mij zij te gaan scoren, hield zich zeker aan haar woord. Na een (in mijn ogen) handsbal in de 16 meter. Gaf de scheids een stuiterbal buiten de 16 meter. Manon greep haar kans en wist haar 2e doelpunt te scoren in deze wedstrijd.
Eindstand 6-2

Conclusie: Sc Millingen heeft terecht gewonnen en daar houd ik het bij.

zondag 8 november 2009

Orion Da 2 - Achilles '29 da1

De afgelopen weken was het nogal een gedoe om met een compleet elftal op het veld te verschijnen. Gelukkig waren we vandaag weer redelijk compleet en hadden we zelfs 2 wissels en nog een "reserve reserve" wissel voor noodgevallen.
Wij hadden de aftrap, Achilles kwam vrijwel direct na de aftrap aan de bal. Helaas was er wat miscommunicatie tussen Jen en mij, waardoor Achilles binnen een minuut na aanvang van de wedstrijd de 0-1 scoorde. Vrij snel daarop kwam de 0-2 en de 0-3. Toch speelden we niet slecht, we wisten het doelgebied van Achilles goed te vinden en hadden toch zeker kansen. Zelfs kansen die hadden moeten zitten, wat helaas niet gebeurde. Daarin tegen scoorde Achilles bijna alle kansen die ze hadden op ons doel. Ze scoorden nog 2 keer in de eerste helft. De ruststand was dan ook 0-5.
De tweede helft had een zelfde soort begin als de 1e helft, maar dan omgekeerd. Wij waren nu degenen die de bal veroverden na de aftrap. Judy scoorde al in de 1e minuut van de 2e helft de 1-5. In de eerste helft had Achilles toch echt de overhand, maar de tweede helft waren we aan elkaar gewaagd. Weer hadden we een behoorlijk aantal kansen, maar kregen we de bal niet in het doel van onze tegenstander. Er werd in de handen van de keeper geschoten of de bal kwam naast/over het doel.
Ongeveer halverwege de wedstrijd scoorde Achilles de 1-6. Gelukkig lieten we ons niet beinvloeden door het aantal tegendoelpunten en bleven we ons eigen spel spelen. Wat bij de meiden van Achilles toch enigzins frustratie veroorzaakte. Net voor het einde van de wedstrijd scoorde Patries een prachtig doelpunt. Ik stond naast de zijlijn te kijken en had niet de indruk dat de bal in het doel zou gaan, maar Patries scoorde met een mooi lobje over de keeper heen. Vlak daarna werd de wedstrijd afgefloten, eindstand 2-6.
Achilles heeft verdiend gewonnen. Alleen denk ik dat er voor ons toch misschien wel een gelijkspel in had gezeten als we onze kansen optimaal hadden benut. Als je alleen naar de tweede helft kijkt hebben we 2-1 gespeeld, niet slecht. Maar ja, die eerste helft moet je ook meerekenen. Al met al ben ik niet ontevreden over de wedstrijd, we hebben vandaag lekker gespeeld en kansen gecreëerd. Zeker als je kijkt waar Achilles staat in de competitie, zij eerste en wij laatste. Hopelijk gaan we het spel dat we vandaag hebben laten zien doorzetten en resulteert dit binnen niet al te lange tijd eens in 3 punten.

zondag 1 november 2009

Nijmegen Da 1 - Orion Da 2

9.15u; De wekker gaat. Ik draai richting wekker om hem uit te zetten en hoor/voel knak. De wekker kon ik niet meer bereiken, eigenlijk leek het vrijwel onmogelijk geworden om überhaupt nog mijn bed uit te komen. Wat gebeurde er? Het schoot me in mijn rug en nek, waardoor mijn spieren zich met pijn verzetten tegen iedere beweging. Dat betekende helaas dat ik niet kon meedoen vandaag. Balen, vooral ook met de gedachte dat we inclusief mezelf met zn12en waren.
Toch maar richting het clubhuis van Nijmegen gegaan. Gelukkig kon er op het laatste moment toch nog iemand meedoen en hadden we nog een wissel.
Mijn start van de dag was dus slecht, ik hoopte erop dat de wedstrijd mij wat meer vreugde zou gaan brengen. In de eerste helft speelden we de eerste 20 minuten wel aardig, we gingen gelijk op met Nijmegen. Na die 2o minuten viel het eerste doelpunt voor Nijmegen en zakte ons spel in. Ons spel werd afwachtend en slap. Een minuut of 5 voor het einde van de 1e helft scoorde Nijmegen het 2e doelpunt. Ruststand 2-0
In de rust werden we door Marleen toegesproken en door de coach van Nijmegen. De coach van Nijmegen praatte namelijk zo hard dat we hem letterlijk konden verstaan, hij had het ook over dat de meiden van Nijmegen feller moesten gaan spelen. Daarbij noemde hij nog 3-0, 4-0. Dat was natuurlijk niet de bedoeling, nog een aantal doelpunten tegen. Die woorden zouden voor ons natuurlijk ook inspirerend kunnen werken. Ik hoopte erop dat ik na de wedstrijd de coach van Nijmegen zou kunnen bedanken, voor zijn inspirerende woorden tijdens de rust.
De tweede helft was weer voor Nijmegen. We hadden wel een paar kleine kansen, maar we wisten het doelgebied van Nijmegen niet echt te vinden. Nijmegen wist ons doel absoluut wel te vinden en scoorde nog 3 doelpunten in de 2e helft. Het laatste doelpunt was een eigen doelpunt, van Ria die vandaag bij ons debuteerde. Een prachtig hakje in de linkerhoek, helaas in het verkeerde doel.
Eindstand 5-0
Misschien moeten we bij gebrek aan doelpunten voor, maar een lijst gaan maken met eigen doelpunten. We hebben er toch al aantal gemaakt dit seizoen. Laten we dat maar niet gaan doen, das niet goed voor de moraal. We gaan de volgende wedstrijd gewoon weer proberen aan de goed kant te scoren. Hopelijk zijn er de volgende keer weer wat meer speelsters, want dat was de afgelopen weken ook een probleem.